Yer; Ege’de bir TEMAD şubesi. Ne bir lokali var, ne de başka bir geliri. Üyelerinin aidatlarıyla kirasını, elektrik-su giderini karşılayan, kısacası kendi yağıyla kavrulan birkaç metrekarelik mütavazı bir şube.
Geçenlerde toplandılar bir karar verdiler. Yaşlılığı, hastalığı nedeniyle evinden çıkamayan, yürüme zorluğu çeken, dışarıda bir işi olsa gidemeyen, hastaneye gidip gelmek zorunda olup sıkıntı duyan üyelerine ve kim olursa olsun yakınlarına bu zor zamanlarında işlerini görebilecekleri bir tekerlekli sandalyeleri olsun istediler. Çünkü sohbetlerinde böyle insanlarımızın olduğunu söylüyor, duyuyorlardı.
İşte o iyi insanlar, iyiliğe yönelik her etkinliğe gönülden katıldıkları gibi buna da el ve gönül birliğiyle kalkışıp bir tekerlekli sandalye aldılar ve sessizce katlayıp Derneklerinin bir köşesine koydular.
Şimdi o sandalye katlandığı köşesinde görev yapacağı gününü beklerken biz de her gün buralarda yatıp kalkıp TEMAD’a dil uzatanlara katlanmaya çalışıyoruz. Biliyoruz ki ne kadar anlatmaya çalışsak da onlar asla anlayamazlar.
Mustafa AYTAR
(E) Dz.İda.Kd.Bçvş.